-
1 καταπλησσω
атт. καταπλήττω (fut. καταπλήξω; aor. pass. κατεττλάγην - эп. κατεπλήγην) тж. med.1) поражать, подавлять, угнетать, смущать(τὰς ψυχάς Xen.; med. τοὺς ὑπεναντίους Polyb.)
κ. ἐπὴ τὸ φοβεῖσθαι Thuc. — нагонять страх;καταπλαγῆναι τῷ πολέμῳ Thuc. и (med.) τὸν πόλεμον Polyb. — испугаться войны;μέ καταπέπληχθε ἄγαν Thuc. — не поддавайтесь чрезмерному страху2) производить (сильное) впечатление, потрясать(τοὺς ἀκροατάς Arst.)
τοὺς φαύλους τῇ τιμωρίᾳ καὴ τῷ φόβῳ καταπλήττεσθαι Diod. — воздействовать на дурных страхом наказания